ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ: compact disk ή CD, η ιστορία του!

O Αμερικανός εφευρέτης James T. Russell έχει πιστωθεί με την επινόηση του πρώτου συστήματος για την καταγραφή ψηφιακών πληροφοριών σε ένα οπτικό διαφανές φύλλο που φωτίζεται από πίσω από μια λάμπα αλογόνου υψηλής ισχύος.

Η αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας του Russell για πρώτη φορά κατατέθηκε το 1966 και του χορηγήθηκε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1970. 

Το Compact Disc είναι μια εξέλιξη της laserdisc τεχνολογίας, όπου χρησιμοποιείται μια εστιασμένη ακτίνα λέιζερ που επιτρέπει την
υψηλή πυκνότητα πληροφοριών που απαιτούνται για την υψηλής ποιότητας ψηφιακά σήματα ήχου. 

Πρωτότυπα αναπτύχθηκαν από τη Philips και η Sony ανεξάρτητα στα τέλη της δεκαετίας του 1970. 

Το 1979, η Sony και η Philips έχει συσταθεί μια κοινή ομάδα εργασίας των μηχανικών για να σχεδιάσει ένα νέο ψηφιακό δίσκο ήχου. 

Μετά από ένα χρόνο του πειραματισμού και συζήτησης, το πρότυπο Κόκκινο Βιβλίο CD-DA δημοσιεύθηκε το 1980. Μετά από την εμπορική τους κυκλοφορία το 1982, ψηφιακοί δίσκοι και οι συσκευές λειτουργίας τους ήταν εξαιρετικά δημοφιλής. 

Παρότι κόστίζαν μέχρι και $ 1.000, πάνω από 400.000 συσκευές αναπαραγωγής CD πωλήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ 1983 και 1984. 

Η επιτυχία του compact disc έχει πιστωθεί στη συνεργασία μεταξύ της Philips και της Sony, οι οποίες συμφώνησαν να αναπτύξουν συμβατές συσκευές.

Ο ενιαίος σχεδιασμός του compact disc επέτρεψε στους καταναλωτές να αγοράσουν οποιοδήποτε δίσκο ή συσκευή αναπαραγωγής από οποιαδήποτε εταιρεία, και επέτρεψε στα CD να κυριαρχήσουν στην αγορά αδιαμφισβήτητα.